Wbrew pozorom stworzenie pięknej i wartościowej książki dla dzieci nie jest proste. Nie wystarczy byle wierszyk, kolorowy rysunek i już... Trzeba pamiętać, że książki, zwłaszcza te pierwsze, bardzo wpływają na dziecięce myślenie, postrzeganie świata, na wyobraźnię. Nierzadko treść czy szata graficzna zapadają w pamięć na długie lata.
Po raz 47. obchodzimy Międzynarodowy Dzień Książki dla Dzieci. Wszystkim osobom związanym z tworzeniem publikacji dla najmłodszych życzę mądrości i wrażliwości, a małym czytelnikom i ich rodzicom radości z kolejnych książek, które można wspólnie czytać.
Gospodarz Dnia w 2014 r.: Irlandia
Plakat: Niamh Sharkey
"List do dzieci całego świata" - Siobhan Parkinson
Tłumaczenie: Katarzyna Ryrych
Źródło: www.ibby.pl
Czytelnicy zawsze pytają pisarzy jak to się dzieje, że piszą swoje historie… skąd przychodzą pomysły? Z mojej wyobraźni, odpowiada autor. Aha, odpowiadają czytelnicy. Ale gdzie jest ta wyobraźnia? Co to jest takiego? I czy każdy to ma?
No tak.. odpowiada pisarz, to jest w mojej głowie, i to składa się z obrazów i słów i wspomnień i śladów innych historii i słów i fragmentów rzeczy i melodii i myśli i twarzy i potworów i kształtów i słów i fal i tajemnic i pejzaży i słów i i zapachów i uczuć i kolorów i rymów i kliknięć i szelestów i smaków i wybuchów energii i zagadek i podmuchów wiatru i słów… I to wszystko razem miesza się i śpiewa, i kręci jak w kalejdoskopie i płynie i siedzi i myśli i drapie się po głowie.
Oczywiście, każdy ma wyobraźnię, inaczej nie moglibyśmy śnić. Ale każda wyobraźnia składa się z czegoś innego. Wyobraźnia kucharza ma najwięcej smaku, malarza najwięcej kolorów i kształtów. A pisarza jest pełna słów.
Wyobraźnia czytelnika i słuchacza opiera się również na słowach. Wyobraźnia pisarza wiąże słowa, nadaje kształt pojęciom, składa dźwięki i kształty i charaktery i wydarzenia w historię a historia składa się z niczego innego jak ze słów, batalionu słów maszerujących przez stronice. Następnie przychodzi czytelnik i strony ożywia. Słowa pozostają na stronie, ale w głowie czytelnika nabierają kształtów I historia zaczyna się dziać właśnie tam, tak jak uprzednio w głowie pisarza.
Dlatego czytelnik jest równie ważny jak pisarz. Każda jedna historia ma jednego pisarza, ale istnieją miliony czytelników, tych którzy mówią w jego języku lub używają języków obcych, na które książka została przetłumaczona. Bez pisarza książka nigdy by się nie narodziła, ale bez czytelników nie ożyłaby.
Każdy czytelnik ma coś wspólnego z drugim odbiorcą tej samej opowieści. Osobno i wspólnie odtwarzają historię w swojej wyobraźni, ten akt jest zarówno prywatny jak i publiczny, indywidualny i wspólny, osobisty i międzynarodowy. To jest coś, co człowiek robi najlepiej…
Czytajcie !
Komentarze
Prześlij komentarz